Dwór Bąków

Dwór Bąków w 1894 r. miał dwa folwarki:

Folwark Sternberg i folwark Bresinke.Właścicielem był Graf von Bethusy-Hue, a zarządcą Morito Buchwald.

Areał ogólny wynosił 2140 ha, w tym 740 ha ziemi ornej, 125 ha łąk, 9 ha ugorów, 1450 ha lasów, 17 ha stawów rybnych i 9 ha inne użytki.

Był przemysł cegielniany i tartak oraz przemysł rolny jak gorzelnictwo i młyn wodny.

W 1937 r. folwarki Sternberg ( Gwiazdowa Góra, a później Drzewiec ) i folwark Bresinke ( Brzezinki ) nadal był właścicielem Graf von Bethusy-Hue i areał ogólny wynosił 2406 ha, w tym 726 ha ziemi ornej, 144 ha łąk i 1473 ha lasów. Przemysł cegielnia i tartak oraz przemysł rolny, gorzelnia i płatkarnia.

Dwór Bąków od 1785 r. o wielkości 3552 ha, aż do 1945 r. należał do rodziny Graf von Bethusy-Hue, a pałac, który do dziś stoi został przez nich zbudowany w połowie XIX wieku, a od 1900 r. dalej rozbudowywany.

Przez wiele lat właściciel Graf von Bethusy-Hue pełnił godność stanowiska starosty pow. Kluczborskiego.

Wydarzenia historyczne z 1921 r. w czasie powstania Śląskiego, kiedy to powstańcy Śląscy opanowali wieś Bąków. Była to jedyna wieś ziemi Kluczborskiej, ale zostali przez Niemiecki Selbstschutz ponownie wyparci.

W styczniu 1945 r. Graf von Bethusy-Hue wraz z załogą dworską i ludnością z Bąkowa ewakuowała się prawie w całości w kierunku Czechosłowacji, a większość już nie powróciła, lecz osiedliła się na terenie Niemiec, w Ich mieszkania i domy zajęli napływowi repatryjanci - Polacy zza Buga jak i przesiedleńcy z centralnej Polski, którzy wraz z nielicznymi Ślązakami stanowili tą przyszłą nową powojenną ludność.

Jak wszędzie po wojnie Armia Czerwona pełniła władze, aż do czasu przekazania władzy nowej administracji Polskiej do zarządzania tym mieniem dworskim.

Dwór Bąków decyzją władz centralnych został od początku powołany organizacyjnie jako stacja hodowli roślin, w pełni nazywało się to Instytut Aklimatyzacji i Hodowli Roślin w Bąkowie, jest w dalszym ciągu przedsiębiorstwem państwowym.

Areał tych lasów od 1945 r. to około 800 ha, z poprzednich wielkich areałów lasów, które do tego dworu należały, zostały jak wszędzie przekazane do Lasów Państwowych.

W okresie powojennym Instytut A i HR Bąków przez krótki okres należał do PGR Jamy.

Cegielnia, która należała do dworu Bąków, w latach 60-tych XX wieku została przekazana Inspektoratowi PGR Kluczbork i eksploatowana do około 1980 r..Kierownikiem tej cegielni był Włodzimierz Strzelecki ur. 1918 r. zmarł w 1983 r..

Dyrektorami powojennymi stacji Hodowli Roślin między innymi byli:

inż. mgr Tomasz Dwernicki,

inż. mgr Stefan Garbiel,

inż. mgr Bogdan Oleżarowski,

inż. mgr Józef Zieliński jest obecnym dyrektorem.

Kierownikami zakładu między innymi byli:

Tadeusz Garbowski z 30 letnim stażem od 1963-1993 r.,

inż. mgr Stanisław Kiełb obecny kierownik zakładu.

Kierownikami gorzelni byli:

Franciszek Robela,

Wiesław Szewczuk.

Głównym księgowym był:

Janus.

Zootechnikiem był:

inż. mgr Niezgoda.